راه حل های مدرن برای بازسازی و بهبود عملکرد دندان ها
راه حل های مدرن برای بازسازی و بهبود عملکرد دندان ها
کراون (روکش دندان) و بریج (پل دندان) دو روش رایج در دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی هستند که برای بازسازی دندان‌های آسیب‌دیده یا جایگزینی دندان‌های از دست رفته استفاده می‌شوند. هر دو روش به بهبود عملکرد و ظاهر دندانها کمک می‌کنند. در ادامه به توضیح کامل این دو روش می‌پردازیم:
1. کراون (روکش دندان)
کراون یک کلاهک مصنوعی است که روی دندان طبیعی قرار می‌گیرد تا آن را محافظت، تقویت و زیبا کند. این روش برای دندان‌هایی که به شدت آسیب دیده‌اند، پس از درمان ریشه یا برای بهبود ظاهر دندانها استفاده می‌شود.
موارد استفاده از کراون
– دندان‌های پوسیده یا شکسته: زمانی که پر کردن دندان کافی نباشد.
– پس از درمان ریشه: برای محافظت از دندان ضعیف شده.
– دندان‌های ساییده شده: برای بازسازی ارتفاع و شکل دندان.
– زیبایی: برای بهبود رنگ، شکل و اندازه دندانها.
انواع کراون
1. کراون تمام فلزی
– از فلزاتی مانند طلا، پلاتین یا آلیاژهای فلزی ساخته می‌شود.
– بسیار بادوام است اما به دلیل ظاهر فلزی، کمتر برای دندان‌های جلویی استفاده می‌شود.
2. کراون چینی-فلزی (PFM)
– یک پایه فلزی با پوشش چینی دارد.
– تعادل خوبی بین استحکام و زیبایی ایجاد می‌کند.
3. کراون تمام چینی
– کاملاً از چینی ساخته شده و ظاهری طبیعی دارد.
– برای دندان‌های جلویی ایده‌آل است اما ممکن است برای دندان‌های عقبی به اندازه فلز مقاوم نباشد.
4. کراون زیرکونیا
– از زیرکونیا (یک ماده سرامیکی بسیار قوی) ساخته می‌شود.
– هم زیبایی و هم استحکام بالایی دارد.
5. کراون E-max
– از نوعی سرامیک تقویت‌شده با لیتیوم دی‌سیلیکات ساخته می‌شود.
– ظاهری بسیار طبیعی و شفاف دارد.
مراحل قرار دادن کراون
1. آماده‌سازی دندان: دندان تراشیده می‌شود تا فضای کافی برای کراون ایجاد شود.
2. قالب‌گیری: از دندان قالب گرفته می‌شود تا کراون در لابراتوار ساخته شود.
3. کراون موقت: تا زمان آماده شدن کراون اصلی، یک کراون موقت روی دندان قرار می‌گیرد.
4. نصب کراون اصلی: پس از آماده شدن، کراون با سیمان مخصوص روی دندان ثابت می‌شود.
مراقبت‌های پس از نصب کراون
– رعایت بهداشت دهان و دندان (مسواک زدن و نخ دندان کشیدن).
– اجتناب از جویدن غذاهای سفت با دندان‌های روکش‌شده.
– مراجعه منظم به دندانپزشک برای چکاپ.
2. بریج (پل دندان)
بریج یک پروتز ثابت است که برای جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته استفاده می‌شود. بریج به دندان‌های مجاور (که به عنوان پایه استفاده می‌شوند) متصل می‌شود و شکاف بین دندانها را پر می‌کند.
موارد استفاده از بریج
– جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته.
– جلوگیری از جابجایی دندان‌های مجاور به سمت فضای خالی.
– بهبود عملکرد جویدن و صحبت کردن.
– بازگرداندن زیبایی لبخند.
انواع بریج
1. بریج ثابت (Fixed Bridge)
– متداول‌ترین نوع بریج.
– شامل یک یا چند دندان مصنوعی (پونتیک) است که به دو طرف دندان‌های پایه متصل می‌شود.
2. بریج متحرک (Removable Bridge)
– می‌تواند توسط بیمار خارج و تمیز شود.
– کمتر رایج است و معمولاً به عنوان یک راه‌حل موقت استفاده می‌شود.
3. بریج مریلند (Maryland Bridge)
– از یک فریم فلزی یا چینی استفاده می‌کند که به پشت دندان‌های پایه چسبانده می‌شود.
– نیاز به تراش کمتری در دندان‌های پایه دارد.
4. بریج ایمپلنت‌پشتیبان (Implant-Supported Bridge)
– به جای دندان‌های پایه، از ایمپلنت‌های دندانی برای حمایت از بریج استفاده می‌کند.
– برای جایگزینی چندین دندان از دست رفته ایده‌آل است.
مراحل قرار دادن بریج
1. آماده‌سازی دندان‌های پایه: دندان‌های پایه تراشیده می‌شوند تا فضای کافی برای بریج ایجاد شود.
2. قالب‌گیری: از دندانها قالب گرفته می‌شود تا بریج در لابراتوار ساخته شود.
3. بریج موقت: تا زمان آماده شدن بریج اصلی، یک بریج موقت روی دندانها قرار می‌گیرد.
4. نصب بریج اصلی: پس از آماده شدن، بریج با سیمان مخصوص روی دندان‌های پایه ثابت می‌شود.
مراقبت‌های پس از نصب بریج
– رعایت بهداشت دهان و دندان به طور منظم.
– استفاده از نخ دندان مخصوص برای تمیز کردن زیر بریج.
– اجتناب از جویدن غذاهای سفت با بریج.
– مراجعه منظم به دندانپزشک برای چکاپ.
3. تفاوت بین کراون و بریج
– کراون: برای پوشاندن و محافظت از یک دندان آسیب‌دیده استفاده می‌شود.
– بریج: برای جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته و پر کردن شکاف بین دندانها استفاده می‌شود.
4. هزینه کراون و بریج
هزینه کراون و بریج بستگی به عوامل زیر دارد:
– نوع مواد استفاده‌شده: مثلاً کراون زیرکونیا گران‌تر از کراون چینی-فلزی است.
– تعداد دندان‌های مورد نیاز: هزینه بریج با افزایش تعداد دندان‌های مصنوعی بیشتر می‌شود.
– تخصص دندانپزشک: دندانپزشکان با تجربه‌تر ممکن است هزینه بیشتری دریافت کنند.
– موقعیت جغرافیایی: هزینه‌ها در شهرهای بزرگ معمولاً بیشتر است.
